mary span | plust je blik | 30 juli 2025

In de greep van wereldillusie –
hoe het onzichtbare controlesysteem je in de val lokt

Zoals alle spirituele tradities bevestigen, is er méér dan de materiële werkelijkheid. In essentie zijn wij liefdevolle, compassievolle wezens, verbonden met Al-Wat-Is. Maar om die ware kern te ontdekken, moeten we de weg naar binnen bewandelen. In plaats daarvan laten we ons vaak meeslepen door een uiterlijke wereld vol negativiteit – een zorgvuldig geconstrueerde wereldillusie die onze zielsenergie opzuigt en ons geestelijk verdooft.

Rutger Bregman – vooruitgangsoptimist en een van de scherpzinnigste non-fictieschrijvers van deze tijd – roept in zijn boek Morele ambitie op tot zingeving: hij moedigt bankiers, consultants en advocaten aan hun talenten niet te verspillen aan ‘bullshitbanen’, maar in te zetten voor de grote problemen van onze tijd.
Zijn oproep klinkt nobel, maar blijft binnen de kaders van de wereldillusie: het idee dat maatschappelijke verandering mogelijk is zonder innerlijke transformatie.

Ze houden daarmee de machinerie van controle in stand.

Op die manier verandert er niets aan de geloofssystemen in de wereld en negeert men het ware bestaan in zichzelf. Het leidt uiteindelijk tot een manier van leven waarin de nadruk ligt op het dienen van zichzelf, ten koste van anderen.

Deze wereldillusie presenteert zich niet als onderdrukking, maar als vooruitgang. Ze lokt ons met beloften van succes, veiligheid en erkenning – precies de dingen waar het ego op gedijt. Maar achter de façade gaat een controlemechanisme schuil dat steeds subtieler en geraffineerder werkt. Wie eenmaal in deze matrix van prikkels, prestaties en programma’s is gestapt, raakt steeds verder verwijderd van zijn ware zelf.

We leven in een wereld waarin concurrentie, hebzucht en overlevingsdrang tot kunst zijn verheven. Veel mensen opereren vanuit eigenbelang, statusdrang en primitieve driften. Sommigen creëren doelbewust angst om het bewustzijnsniveau van anderen te verlagen. Waarom? Omdat angst mensen vatbaarder maakt voor controle. Wie zichzelf niet beheerst, stelt zich open voor beheersing van buitenaf. En wie diep geprogrammeerd is – verslaafd, volgzaam of afgestompt – wordt onbewust een instrument van het wereldsysteem.

Een moreel pleidooi alleen is niet genoeg

Het probleem van de aanpak van Rutger Bregman is dat het de constructie van de wereldillusie in stand houdt, omdat het zich alleen intellectueel en vanuit het ego bezighoudt met de illusoire wereldagenda. Hij adresseert het systeem met intellectuele middelen, maar schopt niet tegen de kern: de illusie zelf. Zolang we het ego belangrijker maken dan de waarheid, blijven we gevangenen en dienaren van het controlesysteem. Zolang we externe oplossingen zoeken, verandert er wezenlijk niets. De oude geloofssystemen blijven intact – en daarmee de geestelijke slavernij.

Waarom komt de mensheid niet los van de tirannie – fysiek, financieel én geestelijk?

Misschien omdat we de verandering steeds buiten onszelf zoeken. En dus blijft die oppervlakkig. Oude problemen keren telkens terug. Kijk naar Rusland, waar Stalin – ondanks alles – door sommigen nog steeds wordt bewonderd om zijn ‘leiderschap’. Mensen volgen liever dan zelf de leiding te nemen over hun leven. Zolang we de wereld enkel via onze zintuigen waarnemen en onze intuïtie verwaarlozen, blijven we blind voor de diepere krachten die ons beïnvloeden. We laten ons leiden als marionetten – aan onzichtbare draden.

Wat als we verder konden kijken dan het zichtbare?

Een tweede zwakte is ons geloof in een wetenschap die zich alleen richt op het tastbare, het meetbare. Maar er ontstaan nieuwe inzichten. Denk aan het werk van Pim van Lommel, het HeartMath Institute, of Deepak Chopra. Zij tonen aan dat de immateriële werkelijkheid óók in ons leeft – en dat de werkelijke oplossingen van binnenuit komen. Wat we nodig hebben is een wetenschap die zich ook bezighoudt met energieën, scalaire velden, elektromagnetisme, antizwaartekracht. Zonder deze holistische benadering blijven we gevangen in de fysieke overlevingsstand.

De weg uit het controlesysteem: bewustzijn en verbinding

Zolang we leven vanuit het ego – vanuit afgescheidenheid en onwetendheid – blijven we gevangen. De uitweg is het loslaten van het ego, en het verbinden met het Licht, het Hogere Zelf. Door die innerlijke verbinding, door diepe observatie en innerlijke wijsheid, verminderen we de invloed van lagere energieën. Het bewustzijn moet groeien, door studie, observatie en ervaring. Want we leven in een tijd van geestelijke oorlog – een strijd tussen licht en duister, tussen ontwaken en onderdrukking.

Het intellect moeten we daarbij niet afwijzen – integendeel. Het stelt ons in staat het spel van manipulatie te doorzien. En via ons hart kunnen we andere strategieën ontwikkelen om de wereld te verlichten. Hoe meer inzicht, hoe bewuster onze keuzes. Hoe meer helderheid, hoe krachtiger ons handelen.

Speel met andere regels

We moeten ons losmaken van de oude, gemanipuleerde consensus. De enige manier om de illusie te overstijgen is door met andere regels te spelen. Niet langer redeneren vanuit materie, maar de geest boven de stof stellen. De geest is het enige in ons dat écht en permanent is.

Maar wat is die geest?

De geest is de bron van wijsheid, innerlijke schoonheid, harmonie, genade, rechtvaardigheid, liefde, warmte, vergeving en integriteit. Wanneer we deze kwaliteiten belichamen, verspreiden we Licht – en waar Licht is, moet het duister wijken. Dat is geen vrome wens, maar het krachtige principe van het universum. De geest beïnvloedt de materie op kwantumniveau. Liefde is het enige waar het duister geen controle over heeft.

We leven in een kanteltijd

Het duister komt naar de oppervlakte – maar dat betekent ook: het Licht breekt door. We zitten midden in een overgangstijd, van het Kali Yuga naar het Satya Yuga – het gouden tijdperk. Het ‘Koninkrijk der Hemelen’ komt dichterbij. Maar dat vraagt van ons dat we álles inzetten: ons bewustzijn, ons hart, onze geest, onze rede en onze ziel. Individueel én collectief.

De illusie verdwijnt pas wanneer de innerlijke waarheid verschijnt. Door je hele wezen te veranderen, verander je in feite het hele bestaan.

Wie de wereld echt wil veranderen, moet dus niet alleen zijn baan, maar zijn ego opzeggen.

AUTEUR MARY SPAN | ©DOESPLUS! | 250730
Publicist in Essentie en auteur van het boek Zinvolle [W]evolutie.
Hou ervan je te inspireren en te activeren voor zinvolle evolutie
in leven en werk, bouwend aan een wereld van nieuwe mogelijkheden.