9 juni 2023 | Mary Span | Evolutiegids

Symbioceen, symbiosegedachte van de Nieuwe Wereld

Het Symbioceen wordt geassocieerd met de mens die samenwerkt met de natuur met inzet van nieuwe technologie. Van belastend naar verrijkend, van het kortetermijndenken naar het langetermijndenken, van Ik naar Wij, van ego naar eco. De onderzoekers en kunstenaars, die het Symbioceen voorstaan, komen met verrassende voorbeelden waarin de symbiosegedachte en balans centraal staan. 

Onze economische, wetenschappelijke en technologische evolutie heeft het grootste deel van de mensheid op een pad gebracht waarbij de diversiteit van het leven, zowel biologisch als cultureel, wordt gereduceerd tot één geglobaliseerd, homogeen en onderling verbonden economisch en technologisch systeem. Het is dit ecocidale systeem dat levens in gevaar brengt. We moeten volgens milieufilosoof Glenn Albrecht overstappen naar het Symbioceen, want soms hebben we elkaar gewoon nodig om te bestaan. Balans in processen zoeken en daar ons eigen handelen op aanpassen. Dat is waar we naar toe moeten, op alle gebieden van het leven. We moeten af van het denken in tegenstellingen en hokjes.

De mens heeft de afgelopen eeuwen de natuur op de schop genomen en uitgebuit. Onze kennis en technologie hebben de aarde in korte tijd in negatieve zin veranderd. Deze kracht heeft ons weliswaar veel gebracht, maar leidt ons nu naar een dramatisch einde van leven op aarde door meer sterfte, conflicten, honger en een enorme afname van biodiversiteit. We hebben onszelf teveel centraal gesteld en niet ingezien dat we in feite afhankelijk zijn van alles wat er op aarde is.

Het Symbioceen is een tijdperk
waarin waarin mens, natuur en technologie
samen een nieuwe balans creëren.

“We doen eigenlijk maar wat”, zegt Glenn Albrecht. “We hebben geen andere keus dan toe te werken naar het Symbioceen, ook al weten we nog niet hoe dat eruit kan zien.We moeten toewerken naar een systeem, waarbij onze cultuur, technologie en alle andere facetten van het leven in harmonie zijn met de structuren en processen in de biosfeer.” De Australiër vindt het belangrijk dat we zo snel mogelijk de giftige ideeën van het afgelopen tijdperk achter ons laten. We weten nu dat onze fysieke, emotionele en mentale gezondheid nauw verbonden is met de menagerie van biljoenen bacteriën, virussen en schimmels die in en met ons leven.

Het idee dat mensen autonome entiteiten zijn die alleen ‘externe’ relaties hebben met andere entiteiten of wezens, blijkt onjuist te zijn. We zijn ‘holobionts’ of complexe, collaboratieve organismen, die allemaal samenleven en een gemeenschappelijk leven delen. Een mooi voorbeeld zijn de bacteriën die in onze darmen leven. De meeste bevinden zich in de dikke darm en vormen zo een complex ecosysteem. Ze leven in voedselrestjes en zorgen ervoor dat onze darmen gezond blijven en ons beschermen tegen ziekteverwekkers.

Daarom moeten we processen en structuren kopiëren die in de natuur succesvol zijn. En die vervolgens toepassen in de wetenschap, technologie, economie, landbouw en andere systemen die voor ons van vitaal belang zijn. Maar adopteren is niet genoeg, we moeten de zaak óók in balans zien te krijgen.

We dienen de koloniale gedachte
van uitbuiting van ons af te schudden
en samen te werken naar win-winsituatie.

Geïnspireerd door de ideeën van Albrecht heeft een groep jonge activisten in Athene een programma aangekondigd van kunstworkshops en activiteiten die het idee van symbiose en het vooruitzicht om het symbioceen binnen te gaan, willen promoten. De groep heet Generation Symbiocene, of Gen (S). Wat hen samenbrengt is hun bereidheid om betere manieren te onderzoeken om samen te leven.  Ze verrijken hun kennis van gezondheid, werken met geneeskrachtige planten en de emotionele band tussen soorten om zowel lichaam als geest in gelijke mate te genezen. Ze vervangen plastic door materialen op basis van cellulose, verbeteren permacultuur en biodynamische landbouwpraktijken en blijven experimenteren met ideeën die gebaseerd zijn op symbiotisch denken. Gen (S) is nog jong, maar groeit nog elke dag.

Ik ben van mening dat het Symbioceen van Albrecht nu van vitaal belang voor ons is en dat we haar moeten ondersteunen. Ermee omgaan is precies de uitdaging die Siddhartha Gautama, de Boeddha, de wereld voorlegde: de verbinding zoeken. Ik realiseerde me dat verbinding met de natuur in onszelf en daarbuiten iets is dat mensen aangeboren is, maar gezien het feit dat we nu in steden en stedelijke complexen leven, moet het worden aangeleerd. En oefening baart kunst. Daarnaast is er de wereldwijde opstandige milieubeweging, die veel in de goede richting kan voortstuwen mits de emoties niet teveel oplaaien. Daarom moeten we nadenken hoe wij onszelf integraal inpassen in de wereld. Daarbij kunnen we ons bijvoorbeeld beraden over het bouwen van veerkrachtige en kleinschalige gemeenschappen en het loslaten van de groeigedachte. Last but not least gaat het óók om het doen van innerlijk werk, zodat ons persoonlijke bewustzijn over de aardse werkelijkheid kan groeien.

AUTEUR MARY SPAN | ©DOESPLUSGIDS | 230609
Trendjournalist/publicist en auteur van het boek Zinvolle [W]evolutie.
Hou ervan je te inspireren en te activeren voor zinvolle evolutie
in leven en werk, bouwend aan een wereld van nieuwe mogelijkheden.

Allebei synchroon? Dan klikt het.

In de levende wereld stemmen mensen hun coördinatie, tempo en bewegingen op elkaar af. Ze zijn dan in sync.

Het levensweb is jazzy

Het universum is geen machine, maar eerder een organisme dat zich in alle richtingen vertakt en evolueert. Het leven is jazzy.