23 juli 2023 | Mary Span | Evolutiegids

De natuur als vriend en leraar

We lijken onszelf te zien als heersers van de natuur. Om haar te bestuderen als een object dat nuttig voor ons is. Als we boven de natuur staan, dan is de kans groot dat we haar uitbuiten en dat we de natuur van haar schoonheid en nut beroven. Met alle gevolgen van dien. Daarom ben ik blij, dat milieuactivisten een stap in de goede richting doen door zichzelf als vrienden van de aarde te beschouwen.

De aarde is in opstand gekomen. We zien dat overal om ons heen. Hitte, bosbranden, aardbevingen, ijsvrije polen. Het zijn harde bewijzen dat de aarde en de oceanen opwarmen. Opwarming en toenemende druk van menselijke activiteiten zoals visserij en vervuiling zorgen ervoor dat de aarde in rap tempo verandert. Het lijkt voor velen een ver-van-mijn-bed-show, maar wat er nu gebeurt heeft groot effect op andere delen in de wereld en ook op ons.

We zien de natuur als iets wat
buiten ons staat en als een object
dat we kunnen uitbuiten.

We lijken ons te beschouwen als de heersers van de aarde in plaats van als rentmeester voor volgende generaties. We zouden er goed aan doen vrienden van de natuur te worden. Daarvoor moeten we overstappen naar holistisch en symbiotisch ondernemen en handelen. Dat betekent dat we de natuur als vriend steunen in haar evolutie. Omgekeerd zal de natuur ons op haar beurt een fundament bieden voor een goed leven.

De Boeddha raadde zijn discipelen aan om metta, d.w.z. vriendschap te beoefenen met alle voelende wezens. Van mens tot dier en plant. Want vriendschap is de meest pure en edele relatie die er bestaat. De Boeddha zelf werd Maitreya genoemd, wat vriend betekent; geen meester, geen profeet, geen goeroe, alleen vriend. Vriendschap is het fundament waarop het boeddhisme is gebouwd. Vriendschap is een symbiotische relatie die het idee van geweldloosheid, mededogen en eerbied in zich draagt. De natuur is er niet om geplunderd of uitgebuit te worden, maar om gekoesterd en gevierd te worden.

De natuur heeft jouw
vriendschap en hulp nodig.

Een organisatie die vriendschap in de praktijk brengt is Friends of the Earth die voor meer samenwerking pleit tussen gemeenschappen en instituties. Tussen milieu en gezondheid bijvoorbeeld. Het is een schandaal dat er ontzettend veel mensen voortijdig sterven door oververhitting en luchtvervuiling. Het betekent dat we gemeenschappen meer moeten inzetten om verandering te stimuleren. Bijvoorbeeld door als lokale gemeenschap de uitstoot te monitoren of door als stadsmensen aan te dringen op meer hernieuwbare energie of meer natuur in de stad. Dat is een mooie gedachte waar we weinig op tegen kunnen hebben. Er is namelijk een beweging van onderop nodig om samen oog te krijgen voor de vragen die ons allen raken.

We hoeven alleen maar onze ogen te openen en te zien welke lessen de natuur ons leert. Want de natuur is onze grootste leermeester. Wat kunnen we van de natuur leren? Om meer in verbinding te komen met de natuur moeten wij ons gehaaste tempo en de rat-race van het dagelijkse leven achter ons laten. We kunnen beginnen de lessen van de natuur in onze omgeving te leren. Van de honingbij bijvoorbeeld. Er is een beetje nectar van hier nodig, een beetje nectar van daar, maar nooit teveel van waar dan ook. Het insect heeft nooit haast. En nog nooit heeft een bloem geklaagd, dat een honingbij teveel nectar heeft weggenomen. Als mensen zouden leren hun systemen te imiteren naar het voorbeeld van de honingbij, zou er geen uitputting, energieverlies, afval en geen vervuiling zijn.

Als we de patronen van de natuur volgen,
zou er geen tekort of schaarste zijn,
maar zal er altijd overvloed zijn. 

Het gevoel voor de natuur en het natuurlijke is helaas soms ver te zoeken. We zien dat in de zakenwereld en bij de overheid terug, waar mensen te maken hebben met een harde, zakelijke en soms criminele omgeving. In deze hoofdzakelijk mentale wereld denken de meesten niet na over de gevolgen van uitbuiting in de natuur. De jacht naar nieuwe grondstoffen en de AI-industrie zijn voorbeelden van dit verwerpelijke systeem op globale schaal met nadelige gevolgen voor de aarde en de mens. Het Europees parlement wil daarom dat bedrijven hun negatieve impact op mens en natuur beperken. Er komt een wet die ervoor moet zorgen dat bedrijven aansprakelijk worden gesteld voor uitbuiting en vervuiling in hun keten. Deze ‘anti-wegkijkwet’ is een enorme stap voorwaarts om verantwoord ondernemen éindelijk verplicht te maken. De steun van het Europees Parlement is een keerpunt in het denken over de rol van bedrijven in de samenleving.

Je moet gevoel hebben voor de natuur (én voor mensen). Je moet liefde in je hart hebben en proberen een verbinding met de natuur te krijgen en mensen te inspireren meer oog te hebben voor de natuur en hen te laten zien dat de natuur in hun belang is. Wetenschappers, kunstenaars, dichters en inheemse natuurmensen hebben altijd al diepe inspiratie gevonden in nauwe identificatie met de natuur. Identificatie met de natuur is alleen mogelijk als we in staat zijn onze afscheiding los te laten. Om van de natuur te leren, moeten we er vrienden mee zijn en in de natuur zijn. Dat is een geweldloze manier om de wereld te transformeren!

AUTEUR MARY SPAN | ©DOESPLUSGIDS | 230723
Trendjournalist/publicist en auteur van het boek Zinvolle [W]evolutie.
Hou ervan je te inspireren en te activeren voor zinvolle evolutie
in leven en werk, bouwend aan een wereld van nieuwe mogelijkheden.

Op zoek naar natuurherstel

Het is tijd dat we de stap van duurzaamheid maken naar regeneratie.

Er is geen IK in het bos, wel een WIJ

In het Wood Wide Web praten bomen met elkaar.