7 december 2023
Met hebzucht bouw je geen solidair land
Ik geloof oprecht dat de mens in de kern goed is, maar dat hij de verkeerde afslag heeft genomen. Al koppensnellend door kranten lees ik: ‘Welke rol speelt digitale technologie in onze samenleving?’, ‘De tienerdepressie is een hulpkreet’, ‘Onze samenleving maakt mensen hebzuchtig’. Zijn we al slaapwandelend in een spiritueel vacuüm beland?
Hoe zou jij de hedendaagse tijdgeest willen beschrijven? Wat is de mentaliteit en energie van dit moment? Voor mij is dit een lange periode van afgescheidenheid, van verdeeldheid. Een wereld tussen have en have-nots, tussen woke en niet-woke, tussen links en rechts. Veel spirituele verdeeldheid ook, tussen religies onderling en tussen de buitenwereld en de binnenwereld.
Om een voorbeeld te geven: veel particuliere privéscholen in de Verenigde Staten verdelen de kinderen naar ras: als je zwart bent, ga je naar een zwarte klas, als je Latino bent, ga je daarheen, enzovoort. Dat kan alleen maar leiden tot nog meer egodenken en verdeeldheid tussen groepen in plaats van solidariteit met elkaar.
We zijn niet gebaat bij
nationaal-egoïsme,
maar bij solidariteit.
De wereld zou eigenlijk eenheid binnen diversiteit moeten uitstralen. Ik denk dat de huidige verdeeldheid heel veel problemen veroorzaakt bij mensen. Het wij-gevoel na de Tweede Wereldoorlog was: samen zorgen we ervoor dat het land beter wordt, dat onze kinderen het beter hebben dan wij.
Sinds de opkomst van het neo-liberalisme in de jaren tachtig is dat gevoel steeds meer verwaterd. Door de marktwerking en het streven naar een kleinere overheid is het nu ieder voor zich. We zien deze egoïstische houding terug in het bedrijfsleven, in de politiek, in onderwijs en in het dagelijks leven. Ook de reclamewereld lijkt ons een beter mens te willen maken, terwijl het ze niet gaat om ons welzijn maar alleen om het maken van winst. Wat is er aan de hand?
Depressie ontstaat vaak
in de kloof tussen wat
je van het leven verwacht
en wat je effectief realiseert.
Misschien moeten we meer nadenken over hoe we deze traumatische tijd en de mentale kwalen van de samenleving kunnen omkeren. Voordat we deze geestelijke ziekte kunnen elimineren, zullen we het moeten begrijpen en zelfs moeten erkennen dat we een verkeerde afslag genomen hebben. We denken zelfs dat we ADHD of een depressie of een mentale tekortkoming hebben, we zien het zelfs als een ereteken. Ons gedrag kan immers verontschuldigd worden, omdat we volgens het boekje een of andere ziekte hebben. Terwijl we misschien alleen maar een enorme dip hebben, veroorzaakt omdat er te weinig oog is voor de maatschappelijke omstandigheden. Depressie zou ook een zoektocht moeten zijn en geen uitkomst vanuit een stoornisgids zoals het handboek voor de classificatie van psychische stoornissen DSM-5. Als de maatschappij waarin we leven het probleem is, is een pil niet de oplossing.
We nemen geen
verantwoordelijkheid
meer voor onze daden.
We dekken onze psychologische zwakheden af en noemen dat vervolgens een mentale tekortkoming. Soms zijn we er zelfs trots op geen zelfbeheersing, goede concentratie en zelfdiscipline meer te hebben.
Om effectief te zijn, hebben we ondersteuning van familie en vrienden nodig. Maar wellicht zijn die er niet meer in het werkelijke leven. We hebben alleen sociale mediavrienden. En daar komen we vaak niet verder mee. In plaats van naar binnen te keren en te reflecteren op ons gedrag, nemen we liever tegen beter weten in psychosomatische medicijnen of drugs. Wat ik hier zeg is misschien controversieel, maar soms moeten we beloningzoekend gedrag onder ogen zien en ervan leren.
Dat betekent hard
aan onszelf werken en
activiteiten ontplooien.
Dus niet keihard werken, maar resultaatgericht werken en gezellige activiteiten ontplooien. Geef kinderen gelegenheid om buiten te spelen en zorg voor een gezellige buurt. Bescherm ze niet al te veel en stel de smartphone zo lang mogelijk uit. Dat is de remedie van Jonathan Haidt (zie hiernaast) als we vastzitten in een depressieve toestand. Het leven is niet bedoeld om wallen onder de ogen te krijgen. Integendeel. We mogen genieten van het leven, zonder een naamkaartje met persoonlijkheidsstoornis erop.
We hoeven de wereld niet als een probleem te zien, maar als een uitdaging om het beter te gaan doen. Ik zou niet de persoon kunnen zijn zonder de tegenslagen en moeilijke tijden van het leven. Het leven kan je breken of maken. Uiteindelijk resulteert dat in empathie voor het leven op aarde en een hogere spirituele manier van denken.
De krachten, die momenteel in de wereld werkzaam zijn en die onze innerlijke vrede, onze eigenwaarde en de stabiliteit in onszelf vernietigen, houden ons weg van natuurlijk geluk in ons leven. Daarentegen neemt het egoïsme meer en meer toe.
We zijn te bang om ons uit te spreken, maar als we de crises in de wereld op de juiste manier benaderen kunnen we dit zien als opstapjes om het beter te gaan doen door empathie te ontwikkelen en goed te doen. Het gaat niet om winnen, maar om het ontwikkelen van een moreel en spiritueel standpunt. Dan kunnen we voor onze ideeën gaan staan en worden we niet meer verzwakt door kwaadwillige elementen in de wereld.
We hoeven ons niet
aan te passen aan de wereld!
We mogen stabiel
en uniek zijn!
Genoeg is genoeg! Laten we de jeugd meer hoop geven. Ze hoeven zich niet aan te passen aan een wereld waar winnen en egoïsme hoogtij vieren. Het probleem is dat wij niet weten hoe we onszelf kunnen genezen. We kennen geen remedie, terwijl die er wel is. Hoe zie jij dat? Moeten we minder competitief worden? Hoe voel jij dat?
Wat kunnen we doen om de dingen beter te maken? Moeten we meer naar binnen gaan en meditatie of mindfulness beoefenen? Ik denk het wel. Het is goed om de stilte op te zoeken, om na te denken en om zelf manieren te vinden hoe ermee om te gaan. Misschien kan het nieuwe manieren van leven opleveren, waar andere mensen profijt van kunnen hebben. Ik voorspel dat er een ontwaken en omkering zal plaatsvinden. In een volgend artikel zal ik daar verder op in gaan.
AUTEUR MARY SPAN | ©DOESPLUS! | 231207
Trendjournalist/publicist en auteur van het boek Zinvolle [W]evolutie.
Hou ervan je te inspireren en te activeren voor zinvolle evolutie
in leven en werk, bouwend aan een wereld van nieuwe mogelijkheden
De angstige generatie
01-01-24: Sociaal psycholoog en hoogleraar Jonathan Haidt schreef het boek ‘The Anxious Generation’, waarin hij de feiten uiteenzet over de epidemie van psychische aandoeningen onder tieners. Hij presenteert meer dan een dozijn mechanismen van de sociale en neurologische ontwikkeling van kinderen, van slaapgebrek tot aandachtsfragmentatie, verslaving, eenzaamheid, sociale besmetting, sociale vergelijking en perfectionisme. Hij legt uit waarom sociale media meisjes meer schade toebrengen dan jongens en waarom jongens zich uit de echte wereld hebben teruggetrokken in de virtuele wereld, met rampzalige gevolgen voor henzelf, hun families en hun samenlevingen. Haidt noemt jongeren de spreekwoordelijke ‘kanaries in de kolenmijn’. Hij doet een oproep tot actie. Bron: The Anxious Generation.
Waarom floreren complotverhalen?
Complotverhalen zijn overal. Zijn mensen hun realiteitsgevoel kwijt? Of is er iets anders aan de hand? WRR weet meer…
De opkomst van nieuwe spiritualiteit
Steeds meer mensen laten zich inspireren door wijze meesters. Een nieuwe, spirituele beweging die zoekt naar iets gemeenschappelijks.